(1958)
Rejissor: Tofiq Tağızadə
Ssenari müəllifləri:
H.Seyidbəyli, İ.Qasımov
— Sərrast atırsan, mənim oğlum!
— Şeytandı, iblisdi, yadandı, axır ki, Mixaylonun özüdür!
— Bacarmaram…
Bacararsan!
— Mənim zabitlə görüşüm var, eşidirsiz, doqquzun yarısında!
— Şəhərdə cüt-cüt gəzmək qadağandı.
— Mixaylo şəhərdədi!!!
— Mən alman deyiləm Mixaylo.
— Mən İtalyan deyiləm. Mən…
— Sən ancaq alçaqsan!
— Atam almandır, müsyö, anam fransız.
— Aaa… xatırladım, gül satan qız!
— İsa köməyin olsun, bala!
— O, xristian deyil.
— Sağ ol, Anjelika sözlərini eşitdik.
— Bu rəssamlar niyə həyasız olur, Kraus?
— Şəhərdə iki-iki gəzmək qadağandır, cənab Şultsun əmridir.
— Necə-necə, qəribədir. Cənab Şulsun verdiyi xüsusi vəsiqə. Bəs neyçün o sizi xəbərdar etməyib ki, onun əmrinə görə, şəhərdə iki-iki, üç-üç gəzmək qadağandır.
— Visilinn…
— Deməli… məni tutacaq.
— Cavan oğlan, məni qanmazın əlindən qurtarın.
Ooo… mənə cavan oğlan dediz.
— Birdən əziz qonağımız soruşsa ki, sinyor
Ma aşağıda kimlə danışırdı, onda nə cavab verim?
— Onda deyərsən ki, sinyor Ma Faustu ucadan
oxuyurdu.
— Bizim briqadada xain var…
— Artıq gecdir, komediya qurtardı.
— Mixaylo, siz neçədə gəlmisiz?
— Mişa dayı, qarmonu ver, çalmaq istəyirəm.
— Yoxdur qarmon, tütək var, tütək.
— Müsyö, bəs mənim pulumu vermədiniz.
— Çox əcəb. Deməli, Ogüst Kraus. Mənim portretimi çəkərsən. Şəkil xoşuma gəlməsə, güllələnəcəksən!
— Yenə də həmin dalğa, həmin koordinat!
— Bu əbləhi buraxın, o, doğrudan da, rəssamdı!
Книги->Книга «Азербайджанфильм: афоризмы и крылатые выражения»